insan izmir'de olunca
bir beceriklileşiyor
bir beceriklileşiyor
sormayın!
bu şehrin havasından mıdır suyundan mıdır bilmem.
gerçi ankaranın dehşet soğuğundan sonra böyle bir baharı yaşayınca benim nevrim döndü
o da bir gerçek
=)
uzun zamandır aklımda olan bebe yaka yapma fikrini
en nihayetinde hayata geçirdim.
gerçi ben "dikiş makinası buldum hihoyt!
keserim biçerim incilerimi de dikerim" diyordum ki;
bunlara hiç gerek kalmadı nasıl mı?
önce malzemeler:
1.iğne - iplik
2.pul - boncuk
3.saten kurdela/biye
4.süper anneanne!!!
anneannemin sevdiğim milyonlarca huyundan biri de
şüphesiz her şeyi özenle saklamasıdır.
"bir gün lazım olur" der ve mutlaka lazım olur o her neyse.
işte yine aramızda geçen bir dialog;
-anneanneeeem bebe yakalar çok moda biliyorsun değil mi?
-hahahh bilmem mi! zaten ne varsa eskilerde var demez miyim bak işte yine döndüler dolaştılar sözüme geldiler.............
-anneannem hazır ben burdayken sen de burdayken kumaşları deşsek, patron da vardır sen de?
-olur, olur bakalım gel..
sonra bir anda anneannemin zihninde ampuller yanıp sönmeye başlar!
"dur bak ne geldi aklıma, ayyy nasıl da saklamışım 40 yıldır!"
burada dikkatinizi çekiyorum 3-5 değil
40 yıl!
bakalım anneannem ne saklamış?
evet gördüğünüz tatlı cicileri anneannem 40 yıl evvel almış
ve kızları için saklamış
ehh nasip kokoş torununaymış!
=)
bir sürü boncuk kurcaladım
ama
az ve öz olmasına karar verdik
zaten işlemeleri sade haliyle de çok hoş.
yine de ben duramadım minik kırma boncuklardan iliştirdim!
öyle ya ışık vurunca bir şekilde parıldamam lazım!
=)
boncukları işledim, kenarlarındaki organzeyi temizledim, biyemi de geçirdim.
ta daa hazır!
hemen ayna karşısına koşup denemeden olmaz,
değil mi?
istersem fiyonklu istersem fiyonksuz!
çok sevdim!
pek sevdim!
ya siz?
nasıl buldunuz?
çok ama çok güzel olmuş:) ben özellikle fiyonklu haline bayıldım:)
YanıtlaSilteşekkür ederim tatlım =) benim de fiyonklu hali gözüme daha bir tatlı göründü artık kıyafete göre bakacağım =)
YanıtlaSilbu arada hoşgeldin sefalar getirdin! =)
allaahhıımmm ba-yıl-dımmm!!!
YanıtlaSilya ben o annenneyi ne yaparım biliyomusun, yalar yutarım ne kadar güzel bişiy bu yaa, nasılda saklamış 40 yıl, cuk oturmuş vallahii :)) bol bol kullanman, bizede post yapman dileğiyle...
ananenin ellerinden öpüyorum canım, bak benimki geldi aklıma, bugün aramadım, senin vesilenle arayıp bu sesini duyayım :))
sevgiler...
çopçok teşekkürler tatlım! ben de pek mutlu oldum şimdi hem beğenmene hem de böyle güzel bir hatırlatmaya vesile olmama =) sanırım ben de anneannem gibi olacağım atamıyorum hiç bir şeyi bir gün lazım olur diye saklıyorum sonra da hiç bir yerlere sığamıyorum =)
YanıtlaSil