izmir'im

izmir'im

diyorum her seferinde

çünkü

acı ve tatlı o kadar çok şey yaşadım ki bu şehirde.

her köşesi

benmişim gibi,

her köşesi

benimmiş gibi.

ahh alsancak

"gel bir sohbet edelim seninle!"

desem

kaç kahvenin hatrı kalır?

çocukluk hayalimdir

cumbalı evler,

güzel yıllar..

insan eli değmemiş

ve

hayali..

sürünmüş kokuları

ve

panjuru aralayıp beklerken yari,

bir başka olur

ahşap merdivenlerde

o topukluların sesi..

akşam demek izmirde

bir dost

bir kadeh!

sokaklarda insanlar değil

dolaşır şen kahkahalar..

efeler kalktı mı şaha!

düğün olur izmirde.

ve kadınlar;

onlar

izmirde

kadındırlar.

...

izmiri özlemek böyle bir şey olsa gerek.

hep istanbul mu yazdıracak insana ya hu!

bu kadar yazmışken bir de üstad cahit külebi'den gelsin:

ahhh!

izmir'in denizi kız,

kızı deniz

sokakları hem kız hem deniz kokar...